Nieuwe fietsplannen in de maak

Ik mis het fietsen

Het gaat goed met de fiets in Nederland! Hoera! Als ik de cijfers mag geloven dan zijn er in 2020 (schrik niet) 1,1 miljoen nieuwe fietsen verkocht. Verkoopprijs gemiddeld € 1500 per fiets. We hebben er dus met z’n allen ook nog wel een paar eurootjes voor over. De drang om ‘iets’ te willen doen wat nog kan en mag, speelt zeker daarin mee. Want fietsen kan natuurlijk altijd (tussen 4.30 en 21.00 uur dan, hè? ? ) en zo’n beetje overal.

Wat je aandacht geeft, groeit

En toch mis ik het: het fietsen. Huh? Jij? Maar je trapt toch wel een paar keer per week de pedalen rond?, hoor ik sommigen nu hardop denken. Ja, dat klopt, maar ik mis het fietsen in groepen. Begrijp me niet verkeerd: Ik ben de laatste die klaagt, want het gaat me voor de wind. Ik schrijf me een slag in de rondte: mooie artikelen voor uiteenlopende bedrijven, interviews voor diverse bladen, ben actief voor een paar klanten op sociale media en wekelijks komen er opdrachten voor het schrijven van websiteteksten voorbij. Wat je aandacht geeft, groeit, luidt het gezegde en ik kan uit ervaring vertellen: dat is zo. Ik vind schrijven ook fantastisch om te doen. Maar het was niet helemaal zo gepland toen ik me inschreef in de Kamer van Koophandel.  Communicatietrainingen op de fiets met dat gegeven ben ik van start gegaan en daarnaast het schrijven van teksten, vooral websiteteksten. Daarin liet ik het een niet zwaarder wegen dan het andere. Beide waren en zijn me lief. En de raakvlakken zijn er: verbinden met verhalen. Op de fiets, lekker buiten in de natuur, kan ieder zijn verhaal doen. En in geschrift kan iedereen het verhaal lezen: van een bedrijf of een persoon.   

Coole Moezelreis

Door corona liep het anders. En bij wie niet? In maart 2020 hing ik de communicatiefiets aan de wilgen. Voor een paar weekjes, dacht ik. De geboekte sessies werden geannuleerd of doorgeschoven naar het najaar. En in het najaar ben ik welgeteld maar liefst twee keer op pad geweest met een groep mantelzorgers. Had nog plannen gemaakt om met een groep enthousiastelingen een meerdaagse fietstrip te maken in het Duitse Moezelgebied. Die plannen in de ijskast gezet tot dit jaar. Maar ja, dan zit ik wel even met de puzzel: wanneer dan wel? De voorbereidingen vergen tijd en daarmee zou ik dit voorjaar aan de slag moeten gaan. Maar dat zit er – zoals ik het nu inschat –  niet in en dan vraag ik me af: als we weer vrij kunnen reizen, ga je dan als eerste ‘Fietsen met Astrid’ of ligt je voorkeur bij een tripje naar de zon met je gezin? Ik neig ernaar om deze coole Moezelreis weer een jaartje door te schuiven. In plaats daarvan kom ik binnenkort (of binnenlang, want het kan wel een paar weekjes duren) met eendaagse workshops. Op de fiets, lekker buiten in beweging, hoofd leeg en ruimte maken voor inspiratie en reflectie. Voor het concrete pakket ga ik straks de hei op mèt fiets en kom terug met echt een superleuk programma waar iedereen enthousiast van wordt.  

Wijze les van 100-jarige

Het werd in het afgelopen jaar meer schrijven dan fietsen. Dat is dan maar zo. Afgelopen weekend interviewde ik een 100-jarige voor het blad Zilver Magazine. Zijn wijze les was: accepteer maar dat een situatie zo is. Je moet niet altijd vechten. Dat scheelt een hoop stress. Dus: go with the flow.